wiersze (89)

Śpieszmy się kochać ludzi tak szybko odchodzą...

Pamięci oto tajemnica: nie liczy się rozmiar, ilość, ani cena znicza.

Tu jest nasza pamięć i wciąż gorące uczucie, choć ujawnia to tylko skromna świeczka. Tutaj jest także napis, gdzie biały kwiat w doniczce pozostanie. Mimo że zmarły teraz gdzie indziej mieszka, Już na wieczne odpoczywanie. Smutek po nim został i żal rozrywający serce, O czym świadczą schylone głowy oraz ułożone do modlitwy ręce.

Duch to podstępna postać Oj, przydałoby się go wychłostać. Lecz nie można tego zrobić Więc duch i tak będzie cię gonić. Cmentarzy pełno na świecie Mniej mają ochotę straszyć w lecie. Nie mają ciała, Bo robaki zrobiły im ała!

Duchy, strzygi i upiory, Dziś harcują, toczą spory. Kogo to dziś upolują, Komu figla zaserwują. Duchów tych się trzeba bać, Nie wiesz, co się może stać!